पुलं तुम्ही.. - सुधीर जोशी

पुलं तुम्ही जाताना

साठवण इथेच ठेवून गेला
आणि तुमच्या आठवणीने
प्रत्येक डोळा पाणावला

पुलं तुंम्ही जाताना
थोडतरी थांबायच होतं
सा-या व्यक्ती वल्लींना
तुम्हाला एकदा भेटायच होतं

‘बटाटयाची चाळ’
आता पोरकी झाली
त्या ‘फुल राणीलाही’
तुंम्हीच बोलकी केली

‘तुझं होतं तुज पाशीच’
हे आता जाणवत
जेव्हा तस नावीन्य
क्वचीत सापडत

‘पुर्वरंग’ ची ‘अपूवाई’
नेहमीच राहिल मनात
देशो देशी फिरताना
स्वदेश नाही विसरलात

‘वा-यावरची वरात’
पोहोचली घराघरात
लहान थोर वेडे होती
हसण्याच्या भरात

तुम्ही फार बिनधास्त होता
जेव्हां हादरवली दील्ली
‘पुलं तुम्ही स्वत:ला काय समजता’
जेव्हा उडवता ‘खिल्ली’

नाटक, संगीत, सिनेमा, लेखन
काही शिल्लक नाही ठेवल
जे जे मिळवल ते ते
तुम्ही नेहमीच वाटून टाकलं

रहावलं नाही म्हणून
प्रयत्ने काहीतरी लिहीन
जेव्हा पत्राचा मजकूर लिहीणा-याने
पत्यातल्या नावाच्या धन्याला बोलावून नेलं……

सुधीर जोशी