Thursday, October 16, 2008

मी पु. ल. दे.

मी एकदा आळीत गेलो
चाळ घेऊन बाहेर आलो
तोंडात भरली सगळी चाळ
मी तर मुलाखाचा वाचाळ

कधी पायांत बांधतो चाळ
उगीच नाचतो सोडून ताळ
वजन भारी उडते गाळण
पायांचीहि होते चाळण

गाळणे घेऊन गाळतो घाम
चाळणीमधून चाळतो दाम
चाळीबाहेर दुकान माझे
विकतो तेथे हंसणे ताजे

‘ खुदकन् हसू ’ चे पैसे आठ
‘ खो खो खो ’ चे एकशे साठ
हसवण्याचा करतो धंदा
कुणी निंदा - कुणी वंदा

कुणाकुणाला पडतो पेच
ह्याला कां नाही लागत ठेच ?
हा लेकाचा शहाणा की खुळा ?
मग मी मारतो मलाच डोळा
(उरलंसुरलं)

3 प्रतिक्रिया:

Unknown said...

Pula'chya kavita varun jari sadhya vatat aslyatari tyamadhe khol akdi khol arth bharlela asto.Mansala to antermukh karto. Kaljala haat ghalto. Mala tyanchya kavita kay sagle sahitya vachtanna asech vatat ale aahe.Tyanchya vinodi sahitya mage aa tatvadnya asto to satat manala sparsh karto.
P.L. astanna aapan hoto ha kitimotha aanand ahe.

madhuri said...

हा ब्लॉग खूप छान आहे. फार आनंद मिळाला वाचून. पुलं म्हणजे दैवत आहेच. इतकी माहिती एकत्रितरीत्या संकलित केलेली वाचायला मिळाली. खूप खूप धन्यवाद !!

madhuri said...

हा ब्लॉग खूप छान आहे. फार आनंद मिळाला वाचून. पुलं म्हणजे दैवत आहेच. इतकी माहिती एकत्रितरीत्या संकलित केलेली वाचायला मिळाली. खूप खूप धन्यवाद !!